وزوان آنلاین:عید فطرمبارک

عید فطر روز اول ماه شوال و در پایان ماه رمضان است. عید فطر از مهم‌ترین جشن‌ها و اعیاد مسلمانان است. در کشورهای اسلامی، عید فطر از جمله اعیاد بسیار مهم محسوب می‌شود و معمولاً با تعطیلی رسمی همراه است.

در این روز، روزه حرام است و مسلمانان نماز عید برگزار می‌کنند. پرداخت زکات فطره در این روز بر مسلمانان  واجب است. در ایران از سال ۱۳۹۰ با تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان عید فطر دو روز (روز عید و روز بعد) تعطیل است.واجب است. در ایران از سال ۱۳۹۰ با تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان عید فطر دو روز (روز عید و روز بعد) تعطیل است.

روز فطر، عید مقرر شده تا مسلمانان در این روز گرد هم آیند و براى خداوند ظهور کنند و او را به خاطر نعمت‌‏هایش تعظیم کنند. پس این روز، روز عید، روز اجتماع، روز فطر، روز زکات، روز رغبت و روز تضرع و… است. پس خداوند بزرگ دوست دارد که مسلمانان در چنین روزى اجتماعى داشته و در آن، او را ستایش کنند. ۱) امام علی‏ علیه‌السلام: «إنَّما هُوَ عِیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ و شَکَرَ قِیامَهُ»؛ امروز تنها عید کسی است که خداوند روزه‌‏اش را پذیرفته و شب‌زنده‌‏داری‌‏اش را سپاس گزارده است. (نهج‌البلاغه، حکمت ۴۲۸) ۲) امام علی‏ علیه‌السلام: «ألا و إنَّ هذا الیومَ یومٌ جَعَلَهُ اللَّهُ لَکُم عِیداً و جَعَلَکُم لَهُ أهلاً، فَاذکُرُوا اللَّهَ یذکُرکُم وَ ادْعُوهُ یستَجِب لَکُم»؛ امروز روزی است که خداوند آن را برای شما عید قرار داد و شما را نیز شایسته آن ساخت؛ پس به یاد خدا باشید تا او نیز به یاد شما باشد و او را بخوانید تا خواسته‌‏هایتان را اجابت کند. (من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۱۷) ۳) امام رضا علیه‌السلام: «إنَّما جُعِلَ یومُ الفِطرِ العِیدَ لِیکونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعاً یجتَمِعُونَ فیهِ و یبرُزونَ لِلّهِ فَیمَجِّدُونَهُ عَلی ما مَنَّ عَلَیهِم»؛ روز فطر از این رو عید قرار داده شد تا روز گردهمایی مسلمانان باشد و در این روز گرد هم آیند و برای خدا به صحرا (فضایی باز) درآیند و خداوند را بر منّتی که بر آن‌ها نهاده است ستایش و به بزرگی یاد کنند. (من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۲۲) ۴) امام هادی‏ علیه‌السلام: «إنَّمَا الأعیادُ أربَعَهٌ لِلشّیعَهِ: الفِطرُ و الأضحی و الغَدیرُ و الجُمُعَهُ»؛ شیعیان فقط چهار عید دارند: فطر، قربان، غدیر و جمعه. (بحارالأنوار، ج ۹۸، ص ۳۵۱) ۵) امام صادق علیه‌السلام :«ان من تمام الصوم اعطاء الزکاه یعنى الفطره کما ان الصلوه على النبى صلى الله علیه و آله من تمام الصلوه.»؛ تکمیل روزه به پرداخت زکاه یعنى فطره است، هم‌چنان که صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله کمال نماز است. (وسائل‌الشیعه، ۶/۲۲۱) ۶) «کانَ صلى الله علیه وآله یخرُجُ فی العیدَینِ رافِعاً صَوتَهُ بِالتَّهلیلِ والتَّکبیرِ»؛ رسول خدا صلى الله علیه وآله در روزهاى عید فطر و قربان از خانه بیرون مى‌‏آمد و با صداى بلند لا اله الا اللَّه و اللَّه اکبر مى‌‌‏گفت. (کنزالعمال: ۱۸۱۰۱) ۷) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله :«زَینوا أعیادَکُم ‏بِالتَّکبیرِ»؛ عیدهاى خود را با (گفتن) اللَّه اکبر، آذین بندید. (کنزالعمال: ۲۴۰۹۴) ۸) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله: «زَینوا العیدَینِ بِالتَّهلیلِ والتَّکبیرِ والتَّحمیدِ والتَّقدیسِ.»؛ عید فطر و قربان را با جملات لا اله الا اللَّه و اللَّه اکبر و الحمدللَّه و سبحان اللَّه، آذین بخشید. (کنزالعمال: ۲۴۰۹۵) ۹) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله :«مَن أحیا لَیلهَ العِیدِ ولَیلهَ النِّصفِ مِن‏شَعبانَ، لَم یمُتْ قَلبُهُ یومَ تَموتُ القُلوبُ.»؛ هرکه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند، در آن روزى که دل‌ها مى‌‏میرند، دل او نمیرد .(ثواب الاعمال: ۱/ ۱۰۲/ ۲) ۱۰) امام رضا علیه‌السلام :«کانَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام لاینامُ ثلاثَ لیالٍ: لَیلهَ ثلاثٍ وعِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ولَیلهَ الفِطرِ ولَیلهَ النِّصفِ مِن شَعبانَ وفیها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما یکونُ فی السَّنَهِ»؛ امیرالمؤمنین علیه‌السلام سه شب را نمى‏‌خوابید: شب بیست و سوم ماه رمضان، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان؛ در این شب‌ها، روزی‌ها تقسیم و مدّت عمر و هر آن‌چه در آن سال رخ خواهد داد، تعیین مى‌‏شود. (بحارالانوار: ۹۷/ ۸۸/ ۱۵) ۱۱) امام على علیه‌السلام :«مَن أدّى‏ زکاهَ الفِطرَهِ تَمَّمَ اللَّهُ لَهُ بها ما نَقَصَ مِن زکاهِ مالِهِ.»؛ هر که زکات فطره را بدهد، خداوند به سبب آن زکاتى را که از مالش کم شده است جبران کند. (وسائل الشیعه: ۶/ ۲۲۰/ ۴) ۱۲) امام صادق علیه‌السلام :«إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّکاهِ -یعنی الفِطرَهَ – کما أنَّ الصَّلاهَ على النبِی صلى الله علیه وآله مِن تَمامِ الصّلاهِ، لأ نّه مَن صامَ ولَم یؤَدِّ الزَّکاهَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَکَها مُتَعَمِّداً.»؛ از شرایط درستىِ روزه، دادن زکات – یعنى فطریه – است؛ هم‌چنان که تمامیت نماز به صلوات فرستادن بر پیامبر صلى الله علیه وآله مى‌‏باشد؛ چه، اگر کسى روزه بگیرد و عمداً فطریه ندهد، روزه‌‏اش بى‏‌فایده است. (الفقیه: ۲/ ۱۸۳/ ۲۰۸۵) ۱۳) امام على علیه‌السلام (در یکى از عیدها): «إنَّما هُوَ عیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ وشَکَرَ قِیامَهُ، وکُلُّ یومٍ لا یعصَى اللَّهُ فیهِ فهُوَ عیدٌ.»؛ همانا این عید براى کسى عید است که خداوند روزه و نمازش را پذیرفته باشد و هر روزى که در آن نافرمانى خدا نشود، آن روز عید است. (نهج‌البلاغه، حکمت ۴۲۸) ۱۴) حضرت باقر علیه‌السلام فرمود: «ما مِن یَومِ عَیدٍ لِلمُسلِمینَ اَضحَىً وَلا فِطرٍ اِلّا و هُوَ یُجَدِّدُ اللهُ لآلِ مُحَمَّدٍ فِیهِ حُزناً قالَ قُلتُ وَ لِمَ ذلِک قالَ اِنَّهُم یَرَونَ حَقَّهُم فى اَیدى غَیرِهِم»؛ هیچ عید فطر و قربانی نیست، مگر آن که با آمدن آن غم و اندوه آل محمد صلی الله علیه و آله تجدید مى‌‏شود. راوى گفت: چرا در روز عید غمگین مى‌‏شوند؟ امام فرمود: زیرا آنان حق خود را در دست دیگران مى‌‏بینند(و از این که افراد غیر شایسته بر جایگاه رهبرى امت قرار دارد و امام راستین هنوز ظهور نکرده است که حکومت عادلانه و سایه پر از عدل و داد خود را بر مردم بگستراند، غمگین و ناراحتند. (تهذیب الاحکام، ج ۳، ص ۲۸۹) ۱۵) امام باقر علیه‌السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: هرگاه روز اول ماه شوال (عید فطر) فرا می‌رسد، منادی از سوی خداوند ندا می‌دهد: ای مؤمنین، بشتابید به سوی جایزه‌هایتان. آن‌گاه امام باقر علیه‌السلام رو به جابر کرد و فرمود: ای جابر! جوایز خدا، مثل جایزه‌های این پادشاهان نیست! امروز، روز جایزه‌هاست! (وسائل‌الشیعه، ج ۵، ص۱۴۰) ۱۶) حضرت امام سجاد علیه‌السلام مى‏‌فرماید: «اللهم انا نتوب الیک فى یوم فطرنا الذى جعلته للمؤمنین عیدا و سرورا و لاهل ملتک مجمعا ومحتشدا.»؛ پروردگارا! ما به سوى تو برمى‏‌گردیم در روز عید فطرمان که آن را براى اهل ایمان روز عید و شادى و براى اهل ملت ‏خودت روز اجتماع و همیارى قرار دادى. (صحیفه سجادیه، دعاى ۴۵) ۱۷) حضرت امام رضا علیه‌السلام مى‌‏فرمایند: «انما جعل یوم الفطر العید، لیکون للمسلمین مجتمعا یجتمعون فیه و یبرزون لله عزوجل فیمجدونه على ما من علیهم، فیکون یوم عید و یوم اجتماع و یوم زکات و یوم رغبه و یوم تضرع و… فاحب الله عزوجل ان یکون لهم فى ذلک مجمع یحمدونه فیه و یقدسونه»؛ روز فطر، عید مقرر شده تا مسلمانان در این روز گرد هم آیند و براى خداوند ظهور کنند و او را به خاطر نعمت‌‏هایش تعظیم کنند. پس این روز، روز عید، روز اجتماع، روز فطر، روز زکات، روز رغبت و روز تضرع و… است. پس خداوند بزرگ دوست دارد که مسلمانان در چنین روزى اجتماعى داشته و در آن، او را ستایش کرده و مقدس بدارند. (وسائل الشیعه، ج‏۷، ص‏۴۸۱، ح‏۴) ۱۸) حضرت رضا علیه‌السلام در مورد علت تکبیرهاى زیاد در روز عید فطر مى‌‏فرماید: «تکبیر، تعظیم و بزرگداشت‏ خداوند متعال است و نوعى تشکر از هدایت‌‏ها و نعمت‏‌هاى پروردگار جهانیان مى‌‏باشد.»(عیون اخبارالرضا علیه‌السلام، ج‏۱، ص‏۱۲۲)