حسین صمیع : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿۱﴾ أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿۲﴾ أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿۳﴾ وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿۴﴾ تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَهٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿۵﴾ فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ

همه ما به حقانیت کلام الهی ایمان واذعان داریم، وعده الهی را در کلام وحی در هر دوره وزمانی بوضوح مشاهده می کنیم. چرا که قرآن کتاب ودستورالعمل جهان هستی تا ابدیت وبدون هیچ ابهامی روشنگر راه بشریت خواهد بود.

به نام خدا. الم ترکیف فعل ربک باصحاب الفیل، الم یجعل کیدهم فی تضلیل وارسال علیهم طیرا ابابیل. ترمیم بحجاره من سجیل… (قرآن کریم). همه ما به حقانیت کلام الهی ایمان واذعان داریم، وعده الهی را در کلام وحی در هر دوره وزمانی بوضوح مشاهده می کنیم. چرا که قرآن کتاب ودستورالعمل جهان هستی تا ابدیت وبدون هیچ ابهامی روشنگر راه بشریت خواهد بود. تدبر وتفکر درآیات نورانی قرآن که از زبان پیامبر اعظم جاری شده وبه ما رسیده است، فلسفه کائنات ورمز ورموز آن را بخوبی بر ما گشوده است. پیروزی لشکر حق بر سپاه ابرهه بعنوان نماد وسمیلی است که بر همه زمان‌ها ومکان ها می تواند دلالت داشته باشد. وتنها ناظر بر اتفاقات دوران کودکی پیامبر رحمت حضرت محمد(ص) نیست. احاطه وقدرت بی حد وحصر الهی ودخالت آن در سرنوشت جهان ومافیها، امری بسیار بدیهی ومثل آفتاب روشن وآشکار است ونیاز به تفسیر وتاویل ندارد. آنچه تردید ندارد، حرکت جهان به سمت تکامل واصلاح امور کائنات از زیر ودرشت است. رفتن به سمت ایده آل ها، رشد وتعالی، تسلط حق وعدالت برجهان ونهایتا استیلای انسانیت خدا گونه در سیطره عالم. اینها وبسیاری از حقایق دیگر که گفتنش مثنوی هفتادمین کاغذ شود، درید قدرت هیچکس جز ذات خداوندی نخواهد بود. لذا درک وفهم ما از این حقایق به مثابه قطره در مقابل اقیانوس هم نیست. اما از آنجا که کار ما فهمیدن ودانستن است بایدبه اندازه ادراکات خود بکوشیم تا از رموز بی پایان عالم هستی به حظی وافر برسیم. جهان واتفاقات جاری در آن هرگز بی حکمت نیست. فلسفه ورازی دارد که هرچند ممکن است کسی به کنه آن پی نبرد اما اعتقاد ایمان به این راز بزرگ وتلاش برای شناخت آن از وظایف ماست. دردایره قسمت هرچند نقطه تسلیم هستیم اما وظیفه شناخت در هیچ حال وشرایط از ما ساقط نگردیده است. ابعادی وجودی را دارا هستیم که بعدی از آن تسلیم دربرابر اراده خداوند وابعادی دیگر کنشگر وخلاقند وخدا گونه بودن انسان دراین ابعاد معنی پیدا می کند. امروز مساله بروز ویروس کرونا که خواب را از چشم همگان ربوده ولرزه وپس لرزه های ناشی از بروز آن هیچکس را در حاشیه امن قرارنداده، یکی از رموز واسرار بزرگ عالم هستی است. این پدیده نیز مانند دیگر پدیده ها خالی از حکمت نیست. درسها واندرز هایی برای بشریت سرمست وبی توجه به فرامین وقوانین وسنت های حاکم بر عالم دارد. ماموریتی بس بزرگ وناپیدا وفراگیر در عرصه های زندگی ما دارد و در پی تغییرات وتحولات بنیادی در ارکان امور مختلف زندگی بشریت از منش ها، مرامها، سیاست ها، تفکرات، بینش ها، اقتصاد وسایر موارد دیگر دارد. شاید طی این چند ماهی که از حضور این میهمان ناخوانده ونا شناخته به میان خود داشته ایم، بخوبی پی به بسیاری از تحولات واصلاحات که چندان محسوس هم نیستند،برده باشیم. مطمئنا حضور آن هرچند بلا خیز، کریه ونامبارک است اما در دراز مدت منشا اثرو تحول آفرین به اشکال مثبت ومنفی خواهد بود. عاشقم برلطف وبرقهرش بجد/بوالعجب من عاشق این هردو ضد. ادامه دارد. حسین صمیع. ۱۰مرداد ۹۹