دعای روز سوم ماه مبارک رمضان + ترجمه و شرح آن

در دعای روز سوم ماه رمضان بنده به خداوند عرض می‌کند: خدایا در این روز مرا هوش و بیدارى نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیرى که در این روز نازل مى ‏فرمایى مرا نصیب بخش به حق جود و کرمت، اى بخشنده‌ترین بخشندگان عالم. پ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَهِ وَ التَّمْوِیهِ‏ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ‏
خدایا در این روز مرا هوش و بیدارى نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیرى که در این روز نازل مى ‏فرمایى مرا نصیب بخش به حق جود و کرمت، اى بخشنده‌ترین بخشندگان عالم.

شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

رسول خدا فرمود: آیا شما را خبر دهم به اموری که اگر به آن امور عمل کنید شیطان از شما دور می‌شود؛ مثل دور بودن مشرق از مغرب؟! اصحاب گفتند: بله یا رسول الله حضرت فرمودند: روزه بگیرید چرا که روزه صورت شیطان را سیاه می‌کند یکی از کار‌های خیر روزه گرفتن است از خدا بخواهیم که در ماه رمضان مریض نشویم و توفیق روزه داری داشته باشم یکی از کار‌های خیر دیگر صدقه است؛ صدقه دادن هم پشت شیطان را می‌شکند «و کَسْرَ ظَهره» و در ادامه آمده است مواظبت بر عمل صالح؛ نماز شب و دوستی با خدا و استغفار ریشه و رگ شیطان را قطع می‌کند.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ
خدایا در این ماه رمضان روزی من را اینگونه قرار ده که هوشیار شوم و حافظه پیدا کنم و از خواب غفلت بیدار شوم انسان اگر بیدار شود خیلی لذت می‌برد، بعضی انسان‌ها در غفلت هستند لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که از خواب غفلت بیدار شوید.
عقل و خرد، زینت و سرمایه زندگى و هوش و ذکاوت، چراغ راه و وسیله نجات ذهنى انسان است حافظه، هوش و ذکاوت، تیز رأیى، حضور ذهن، آمادگى اندیشه، خاطرى جمع، تنبّه و بیدار دلى و آگاهىِ دل و جان، همه و همه، از روزى هاى پروردگار است که هم شکرى لازم و واجب دارد، و هم تکلیف انسان را سنگین مى کند.
اگر می‌بینید حافظه ضعیفی دارید یا اینکه حافظه تان درست و حسابی کار نمی‌کند علت آن گناه است. پس از خدا حافظه بخواهید و ترک گناه کنید؛ این دعا را هم بعد از هر نماز بخوانید «سبحان من لایعتدی علی اهل مملکته …» که باعث تقویت حافظه می‌شود.
وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَهِ وَ التَّمْوِیهِ.
خدایا در این روز مرا از کار‌های باطل و سفیهانه دور گردان؛ غیبت نکنم، دروغ نگویم و … (سفاهت به معنای؛ کار بی خردانه و بچگانه است.)
سفاهت در معنای نابخردى و کارهاى غیرعقلایى کردن و اندیشه اى نابهنجار و سخنى نسنجیده داشتن و گفتن است. تمویه به معنای زر اندود کردن، نقره اندود کردن، آراستن باطل به لباس حق، دروغ را راست جلوه دادن، نیرنگ و ترفند است. سفاهت، یا در رفتار و گفتار است، یا در اندیشه و عمل، یا در خرج و دخل و معاشرت و معاملات، یا در بى تدبیرى نسبت به زندگى و آینده، یا اهل خواب و خیال و آرزوهاى نابخردانه بودن است.
وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین
خدایا هر خیری که در ماه رمضان نازل می‌کنی برای من نصیبی از آن خیر قرار بده به جود و بخشش خودت‌ ای کسی که جود و بخششت از همه بخشندگان بیشتر است.
مؤمن، در هر چه که قناعت کند، در «طلب خیر» آن هم از سرچشمه خیر و منبع فیض (اللّه) قانع نیست و مى خواهد که در هر خیرى که خدا نازل مى کند، بهره و نصیبى داشته باشد. وقتى طرف خواسته ما، خداوند است که دریاى جود و بخشش است، بزرگى او اقتضاى آن را دارد که حاجت بزرگ نیز از او بطلبیم.