مدرس حوزه و دانشگاه و نماینده ولی فقیه و امام جمعه شهر وزوان : اشتباهی بزرگ در گام اول انقلاب

روحیه انقلابی به معنای بی توجهی به نقد عالمانه نیست چرا که استقبال از نقد عالمانه جزو روحیه انقلابی است و انقلاب اسلامی همچون پدیده های زنده و با اراده ، همواره دارای انعطاف و آماده تصحیح خطاهای خویش است ” مقام معظم و معزز رهبری

انقلابِ شکوهمند اسلامی ایران ، آثار و برکات فراوان و تحولات عظیمی را در کشور و در خارج از مرزها داشته است . ملت بزرگ ایران در گام اول انقلاب اسلامی و پس از گذشت ۴۰ سال از پیروزی شکوهمند اسلامی در حوزه های مختلف از جمله استقلال و آزادی و و مردم سالاری دینی و قطع وابستگی از اجانب ، تولید علم وفناوری و رشد معنویت در جامعه و خدمات رسانی به اقصی نقاط کشور و … قدمها بسیار بلندی برداشته است . ولی متاسفانه یکی از اشتباهات وخطاهایی که توسط برخی از مسئولین ناآگاه به مبانی دین و جاهل به اهداف انقلاب و یا کسانی که مرعوب تفکر غرب شدند ، کشاندن زنان و بانوان به سطح جامعه و دادن مسئولیتها و مشاغل مختلف به آنها و در واقع ، پیاده کردن تفکر منحط فمینیستی و غربی در مورد زنان است و اینکه تحت عنوان فریبنده ” آزادی و حمایت از حقوق زنان و تساوی حقوق زن و مرد ” کانون گرم خانواده را از وجود زنان خالی کنند و خانه داری و تربیت فرزند و امور خانواده را امری بی ارزش جلوه دهند . متاسفانه باید گفت که این اقدامِ اشتباه و یا ظالمانه ، نسبت به زنان و بانوان روز بروز گسترش یافت ، تا جایی که امروزه شاهدیم که شهرها به تصرفِ زنان در آمده !!! . خیابانهای شهر در اشغال زنانی است که جهت تفریح و چشم و هم چشمی و خود نمایی و البته درصد کمی هم برای کار، به سطح شهر آمده و باعث ترافیک در خیابانها شده اند . بیش از شصد درصد ورودی های دانشگاهها را دختران تشکیل میدهند و دختران حتی در رشته هایی که با جسم و روح لطیف و ظریف زنانه تناسب ندارد ، حضور دارند . بسیاری از خانمهای دانشجو ، تحصیلات عالیه را نه بخاطر ارزش علم و دانش ، بلکه برای چشم و هم چشمی و گرفتن مدرک و بدست آوردن یک شغل اجتماعی و اشتغال و حضور در اجتماع و کسب در آمد و عقب نماندن از دیگران ، ادامه میدهند . دغدغه اصلی زندگی برای بسیاری از دختران و زنان ، پیدا کردن یک کار و شغل حتی در محیط مردانه ولو با حقوقهای اندک و ناچیز شده است و ازدواج و تشکیلِ خانواده و شوهرداری و خانه داری ، بی ارزش و یا کم ارزش شده و در درجه دوم و سوم زندگی دختران و زنان ما قرارگرفته است . براستی ما به کجا میرویم با این همه زنان شاغل و مردان بیکار !؟ چرا بسیاری از پستها و شغلهایی که باید در اختیار پسرانِ تحصیل کرده قرار گیرد تا در پرتوِ آن ازدواج کرده و خانواده ای را اداره کنند ، توسطِ خانمها اِشغال شده است؟ به چه دلیل بسیاری از خبرنگاران و مجریان اخبار وبرنامه ها در صدا و سیمای ما از زنان هستند و این رسانه ملی در فیلمها و تبلیغات خود ، این فرهنگِ غیر اسلامی را ترویج میکند؟ باید اعتراف کرد که تفکر منحط و خانمان برانداز فمینیستی که ظلم بزرگی را به زنان روا میدارد ، در کشور ما روز بروز گسترش یافته است وتقریبا هیچیک از مسئولین و دولتمردان نظام ، بجز مقام معظم رهبری “حفظه الله “متوجه این خطر و اشتباه و خطا نشده اند . معظم له بمناسبتهای مختلف ، نگرانی خود را در این خصوص بیان کرده و به مسئولین نظام و بانوان محترمه در این زمینه هشدار داده و نکات بسیار ارزشمندی را پیرامون ارزش و اهمیت همسری و مادری و خانه داری بیان کرده اند که به نمونه کوچکی از آن اشاره میشود: ” فاطمه‌ی زهرا (سلام‌الله‌علیها) یک زن اسلامی است، زنِ در بالاترین طراز زن اسلامی، یعنی در حدّ یک رهبر، امّا همین زنی که از لحاظ فضایل و مناقب و حدّ وجودی میتوانست پیغمبر باشد، همین زن ،مادری میکند، همسری میکند، خانه‌داری میکند؛. معنای خانه‌داری زن ، تربیت انسان است، معنایش تولید والاترین و بالاترین محصول و متاع عالم وجود است؛ یعنی بشر. خانه‌داری یعنی این .” (۱) امّا از لحاظ وظایف اداره‌ی زندگی تفاوت دارند، باز نمونه‌اش فاطمه‌ی زهرا (سلام‌الله‌علیها). امّا امروز نیاز جامعه‌ی ما به این است که بداند مادری یعنی چه؟ زنِ خانه بودن یعنی چه؟ کدبانو بودن یعنی چه؟ فاطمه‌ی زهرا با آن شأن و با آن رتبه و با آن مقام و با آن عظمت، یک خانم خانه‌دار است؛ این تحقیر او نیست؛ او که با آن عظمت قابل تحقیر نیست، مگر این عظمت را میشود کوچک شمرد؟ این عظمت به جای خود محفوظ است، امّا یکی از شئون و یکی از مشاغل همین عظمت عبارت است از همسر بودن یا مادر بودن و خانه‌داری کردن؛ با این چشم به این مفاهیم نگاه کنیم. ” (۲). “آن کسانی که کانونِ خانواده را تحقیر میکنند، خیانت میکنند؛ هم به ملّت، هم به زن [یعنی] به جامعه‌ی زنان ؛ امّا درعین‌حال مدیر خانواده ، زن است، محورِ کانونِ خانواده زن است، مهم‌تر از همه‌ی مشاغل زن، مادری، همسری و ایجاد آرامش و سکینه است”.(۳) اجازه بدهید در اینجا در تایید فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر اعتراف اندیشمندان غربی نسبت به اشتباه در بکار گیری زنان در مشاغل اجتماعی ، نظر یک نفر از آنان را مطرح نماییم : خانم آنی رود یکی از نویسندگان مشهور انگلستان است. او می‌گوید: ” ای کاش کشور من مانند کشورهای اسلامی می‌بود که زنان با پوشش و عفت، آسوده‌ترین زندگی را دارند. این برای انگلستان یک ننگ است که دخترانش به خاطر آمیختگی با مردان در مشاغل اجتماعی به رذالت کشیده شوند. چه می‌شود ما را که سعی نمی‌کنیم وظایف و مسئولیت زنان ما، هماهنگ با فطرت و طبیعت آنان باشد یعنی همان خانه‌داری و تربیت فرزند و کارهای مردانه را به مردان واگذار کنیم تا شرافت و ارزش زنان را به دست آوریم” .(۴) ناگفته پیداست که اشتغال و کار زنان و بانوان محترمه در محیط های زنانه و مشاغل و کارهایی که مربوط به خودِ آنان است ، نه تنها مناسب بلکه لازم و ضروری است مانند مدارس و مراکز آموزشی دختران و بیمارستانها و مراکز درمانی زنان و مانند آن ، اما کارهای سنگین و یا مشاغل و حرفه هایی که میتواند در اختیار پسران و مردان جوان بیکار قرار گیرد و یا محیط هایی که با نامحرمان سر و کاردارد ، و یا کارهایی که با جسم و روح لطیف و ظریف بانوان سازگاری ندارد ، نباید در اختیار زنان قرار گیرد . اشتغال زنان ، پیامدهای منفی بسیاری برای خود زنان و خانواده و جامعه دارد که از جمله آنها میتوان به سستی کانون خانواده و سردی روابط با همسر- بروز روحیه‌ی مدیریتی در برخورد با همسر- کم‌ رنگ شدن حضور زن در خانه- ارضای نیازهای کلامی وعاطفی زن در محیط کار –غلبه‌ ارتباطات کاری بر ارتباطات خانوادگی – فاصله‌ی عاطفی از فرزند- عدم نظارت مستقیم بر فرزندان و غفلت از نیازهای آن‌ها- کم‌رنگ شدن نقش مادر به عنوان الگوی جنسیتی برای دختران و کم شدن میل به فرزند آوری و یا تأخیر در فرزند آوری و بیکاری مردان و … اشاره کرد . انشا الله خداوند متعال در ظهور منجی عالم بشریت تعجیل فرموده و انقلاب اسلامی ما را متصل بظهور آن حضرت نماید . آمین یا رب العالمین •تا ۳ _ سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع مداحان در تاریخ ۲۹ اسفند ۹۵ و سخنرانی معظم له در سالروز میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها در تاریخ ۱۷ اسفند ۹۶ ۴ _ جامعه شناسی اشتغال زنان، خدیجه سفیری، ص۱۳۷٫ ***مدرس حوزه و دانشگاه و نماینده ولی فقیه و امام جمعه شهر وزوان استان اصفهان