۲۰ ) برگزار می شود .

وضو و معجزه الهی طبق کشفیات جدید در نوروفیزیولوژی، تحریکات حسی میزان هوشیاری انسان را بالاتر برده و خواب آلودگی، کسالت و گیجی را از بین می برد.به عنوان مثال، شخصی که در خواب عمیق به سر می برد با صدازدن یا حرکت دادن (تکان) او می توان بیدار نمود. از طرفی هر چه پیام های حسی بیشتری به مغز ارسال گردد، اثر هوشیار کنندگی آن بالاتر می رود و به عبارت ساده تر، هرچه سطح بیشتری از قشر مغز یعنی بخش وسیع تری از آدمک حسی تحریک شود، هوشیاری بیشتری بدست آمده و قدرت توجّه و تمرکز انسان بیشتر می شود. متوجه می شویم پاره ای از مناطق بدن بوسیله نواحی بزرگی از قشر حسی نشان داده می شوند؛طوری که لب ها بزرگ ترین ناحیه را اشغال می کنند و بعد از آن ها صورت و انگشت شصت دست قرار دارند؛در حالی که سراسر تنه و قسمت های تحتانی بدن به وسیله نواحی نسبتاً کوچکی نشان داده می شوند(آرتورگایتون، فیزیولوژی پزشکی، ۱۳۷۳، به نقل از کریمی یزدی، کوهپایی و ذکری،۱۳۹۰). جالب این که، وسعت این نواحی نسبت مستقیم با تعداد گیرنده های حسی تخصص عمل یافته در ناحیه محیطی مربوطه بدن دارد.به عنوان مثال، تعداد زیادی انتهاهای عصبی تخصص عمل یافته در لب ها و شست یافت می شوند؛ در حالی که فقط معدودی گیرنده در پوست تنه وجود دارند(گانونگ، ۱۹۹۱، مروری بر فیزیولوژی پزشکی، به نقل از کریمی یزدی، کوهپایی و ذکری،۱۳۹۰). نواحی حسی برای دست و قسمت های دهان و اطراف آن بسیار گسترده اند؛در حالی که نواحی قشری برای دریافت حس های تنه و پشت کم هستند. بنابراین، با توجّه به نقشه آدمک حسی، روشن است که وقتی در جریان وضو، داخل دهان، صورت، ساعدها، کف دست ها، جلوی سر و روی پاهای آدمک حسی تحریک شوند؛قسمت اعظم قشر حسی تحریک می شود و هوشیاری به سطح بالایی می رسد؛ در حالی که فقط چیزی حدود ۲۰درصد از سطح بدن مرطوب شده است و اگر شخص به جای وضو، کل بدن خود (یعنی ۵برابر مساحت وضو) را می شست، چیز زیادی بر تحریک ناشی از وضو، افزوده نمی شد.به عبارت دیگر اگر برنامه وضو به گونه فعلی نبود و مناطق دیگری از بدن شسته می شدند؛ چنین اثری به دست نمی آمد.وضو با مرطوب کردن ۲۰ درصد از سطح بدن، تقریباً کار مرطوب کردن تمام بدن را انجام می دهد واین موضوع واقعاً یک معجزه است؛ یعنی ۲۰درصد در مقابل ۸۰درصد!در حقیقت شرع مقدس اسلام خواسته است با سهل ترین عمل و کمترین زحمت، بیشترین اثر حاصل شود که همانا نشاط و توجّه کافی برای به جا آوردن نماز است و آن هم با بهترین شیوه تحریک حسی به منظور تولید نشاط، یعنی آب که هم بی خطر بوده و هم بهداشتی است و به علاوه از لحاظ روانی هم خویشاوند است( کریمی یزدی، کوهپایی و ذکری، ۱۳۹۰) وضو و سلامتی بدن سه چاکرای پایینی (چاکراهای قاعده ای، جنسی ونافی) چاکراهایی هستند که تمامی کالبد بر مبنای آنها عمل می کند. چاکرای قاعده ای برسلامت جسمانی وهرگونه فعالیت فیزیکی اثر دارد. این چاکرا انرژی خام زیستن را ازمحیط دریافت کرده و صرف تغذیه بدن می کند. موقعیت بدن واین چاکرا را می توان به کارخانه قندسازی بسیار مدرنی تشبیه نمود که در قسمتی ازآن، چغندرقند باید وارد شود. بدیهی است اگر چغندرقند وارداین کارخانه نشود، تمامی دستگاه ها و تکنولوژی پیشرفته ی آن بی ثمر می ماند. فعال بودن این چاکرا برروی سلامت جسمانی تاثیر بسزایی دارد. چاکرای جنسی اساس لذت بردن و تحمل کردن است. به کمک این نیرواست که می توانیم شرایط نامساعدی را تحمل کرده و دوام آوریم. کسانی که مجبوراند شرایط خاصی را در مدت زمان طولانی تحمل کنند باید چاکرای جنسی بزرگ وفعالی داشته باشند. به عنوان مثال کسی که مجبوراست چندین ماه برای شرکت درامتحان کنکور درس بخواند، باید از چنین انرژی بهره مند باشد. این چاکرا پشتکار ما را زیاد می کند. به هنگامی که یکی از دوستان شما در درس یا کار خود اصطلاحا کم می آورد، چاکرای جنسی وی به شدت خالی شده و از فعالیت بازایستاده است. فعال بودن این چاکرا بر روی سلامت روانی تاثیر بسزایی دارد. چاکرای نافی ارتعاشی بالاتری نسبت به دو چاکرای قبلی داشته و وضعیت گوارشی و هضم و جذب غذا را برعهده دارد.غذاهایی که می خوریم دارای پرانا هستند. هرچه قدرغذا تازه تر و طبیعی تر باشد از انرژی بیشتری برخوردار است. علاوه برانرژی غذا، سیستم جذب ودریافت این غذاها نیز بسیارمهم است. این سیستم همان چاکرای نافی است. درصورت وجود یک چاکرای بیمار وغیرفعال، حتی اگرغذاهای تازه وسرشار از انرژی حیاتی نیز تناول شود، بازهم بدن بدون انرژی می ماند. دراین صورت بدن قادر به دریافت انرژی نیست. ساخت موتور، روغن کاری آن و نهایتا تغذیه مداوم آن وظیفه ای است که این سه چاکرا برعهده دارند. عملکرد صحیح و کامل این چاکراها منجربه ساخته شدن بدنی سالم و فعال می شود. بدنی که می تواند جایگاه خوبی برای دریافت و مبادله ی انرژی شود. سلامتی این سه چاکرا، فعالیت صحیح و کامل چاکراهای بالایی را تضمین می کند. چاکراهای بالایی (مثل گلو،آجنا وتاج) همان دستگاه های پیشرفته ای هستند که نیاز به انرژی خام دارند. اگرانرژی خام با کیفیت خوب و به میزان کافی در دسترس آنها قرارگیرد، تجربیات عمیق روحانی به بار خواهد آمد. به طورکلی چاکراهای پایینی مربوط به امورجسمانی و فیزیکی و چاکراهای بالایی مربوط به تجربیات معنوی هستند. درنگاه اول هرچه که چاکراهای پایینی بزرگتر و فعالتر باشند مسائل دنیوی بیشترمطرح می شوند. کسانی که نسبت به مسائل روحانی وماوراء طبیعی علاقمند هستند دارای چاکراهای بالایی فعالی هستند. فعالیت وسلامتی چاکراهای پایینی مبنایی برای فعالیت چاکراهای بالایی است. به طوری که اگرشخص درست زندگی کند(به بدن ونیازهای طبیعی آن توجه کند، سلامت روانی خود را به مخاطره نیندازد ومدام خود را تغذیه و حمایت کند) خود به خود در مسیری معنوی قرارمی گیرد و می تواند درکی عمیق از خداوند به دست آورد. هرچه که چاکراها و کانالهای انرژی بزرگتر گردند، ظرفیت فرد برای تجربیات عمیقتر بیشترمی شود.(وضو و تاثیرآن بر سلامتی( انرژی درمانی)،۱۳۸۸